دانلود دکلمه خسرو شکیبایی به نام درخت - همراه با لینک دانلود مستقیم

وقتی درخت در راستای معنی و میلاد بر شاخه های لخت

پیراهن بلند بهاری دوخت با اشتیاق رفتم به میهمانی آئینه اما دریغ

چشمم چه تلخ تلخ، پاییز را دوباره تماشا کرد و دیگر جوان نمی شوم

نه به وعده ی عشق و نه به وعده ی چشمان تو

و دیگر به شوق نمی آیم نه در بازی باد و نه در رقص گیسوان تو.

چه نامرادی تلخی و دریغا ، چه تلخ تلخ فرو می ریزم

با سنگینی این غربت عمیق در سرزمین اجدادی خویش

و دریغا، چه عطشناک و پریشان پیر می شوم در بارش این گستره ی تشویش

در خانه ی خورشید ها و خاطره ها دریغا بر من، چگونه فراموش می شود؟

سبد ها و سفره هایی که سالهاست

نه سیب را می شناسند و نه مهربانی را

و دریغا بر من، چه لال و بی برگ و بال پیر می شوم

در این سوی دیوارهایی که از من دزدیده اند سیب را

و جان مایه ی سرود های جوانی را و دیگر جوان نمی شوم

نه به وعده ی این بهاری که آمده است و نه به وعده ی آن شکوفه های یخ زده!