کد آهنگ پیشواز بابک جهانبخش به نام من و بارون
کد آهنگ پیشواز بابک جهانبخش به نام من و بارون
Code RBT Babak JahanBakhsh Called Mano Baroon
+ قسمتی از ترانه آهنگ من و بارون
سراغی از ما نگیری نپرسی که چه حالیم
عیبی نداره میدونم باعث این جداییم
رفتم که شاید رفتنم فکرتو کمتر بکنه
نبودنم کنار تو حالتو بهتر بکنه
لج کردم با خودم اخه حِسِت به من عالی نبود
احساس من فرق داشت باتو دوست داشتنِ خالی نبود
ایرانسل : برای فعالسازی کد آهنگ پیشواز ایرانسل موردنظر خود را به ۷۵۷۵ ارسال نمایید.
آهنگ پیشواز : من و بارون| کد فعال سازی : ٣٣١۴٣٧٣
من و بارون ۲ | کد فعال سازی : ٣٣١۴٣٧۵
************
همراه اول : برای فعالسازی کد آهنگ پیشواز موردنظر خود را به ۸۹۸۹ ارسال نمایید، در صورت مشکل با ۹۹۹۰ تماس بگیرید.
آهنگ پیشواز : من و بارون| کد فعال سازی : ۳۱۴۵۱
************
کد رایتل : از این آهنگ موجود نمی باشد.
متن کد آهنگ پیشواز بابک جهانبخش - من و بارون
سراغی از ما نگیری نپرسی که چه حالیم
عیبی نداره میدونم باعث این جداییم
رفتم که شاید رفتنم فکرتو کمتر بکنه
نبودنم کنار تو حالتو بهتر بکنه
لج کردم با خودم اخه حِسِت به من عالی نبود
احساس من فرق داشت باتو دوست داشتنِ خالی نبود
بازم دلم گرفته تو این نم نم بارون چشمام خیره به نوره
چراغ تو خیابان خاطرات گذشته منو می کشه اروم
چه حالی دارم امشب به یاد تو زیر بارون
بازم دلم گرفته تو این نم نم بارون چشمام خیره به نوره
چراغ تو خیابان خاطرات گذشته منو می کشه آسون
چه حالی داریم امشب به یاد تو منو بارون
باختن توی این بازی واسم از قبل مُسَلَم شده بود
سخت شده بود تحملش عشقت به من کم شده بود
رفتم ولی قلبم هنوز هواتو داره شب و روز
من هنوزم عاشقتم به دل می گم بساز بسوز
رفتم ولی قلبم هنوز هواتو داره شب و روز
من هنوزم عاشقتم به دل می گم بساز بسوز
بازم دلم گرفته تو این نم نم بارون چشمام خیره به نوره
چراغ تو خیابان خاطرات گذشته منو می کشه اروم
چه حالی دارم امشب به یاد تو زیر بارون
بازم دلم گرفته تو این نم نم بارون چشمام خیره به نوره
چراغ تو خیابان خاطرات گذشته منو می کشه اسون
چه حالی داریم امشب به یاد تو منو بارون
سراغی از ما نگیری نپرسی که چه حالیم
عیبی نداره میدونم باعث این جداییم
رفتم که شاید رفتنم فکرتو کمتر بکنه
نبودنم کنار تو حالتو بهتر بکنه
لج کردم با خودم اخه حِسِت به من عالی نبود
احساس من فرق داشت باتو دوست داشتنِ خالی نبود